Lectori Salutem

Iedereen maakt plannen in het leven. Jij waarschijnlijk ook. Bijvoorbeeld om je schooldiploma te halen, zodat je door mag naar een vervolgopleiding.  Jona was ook iemand die plannen maakte. Als profeet van het tienstammenrijk mocht hij de woorden van de HEERE aan het volk Israël doorgeven. Dan volgt er plotseling een bevel van de HEERE, waar Jona niet op had gerekend. Hij moet gaan prediken tegen Ninevé. Jona gaat niet, want hij is bang om zijn leven te verliezen en bang dat de HEERE de aartsvijand van Israël genadig zal zijn.  Net als Jona ging ook Jezus naar vijandig gebied. Maar Christus kwam vrijwillig naar deze aarde om Gods wil te doen. Zijn leven bestond uit lijden en eindigde aan het kruis. Dat alles volgens het goddelijk heilsplan. Komt het dienen en liefhebben van deze Christus al voor op jouw ‘planning’?

Beste studenten,  Hartelijk dank voor uw uitnodiging om samen na te denken over het leven in de eindtijd. Een pittig, maar belangrijk onderwerp. Ik heb de lezing de volgende titel gegeven: ‘Leven als hemelburger in de eindtijd.’ De lezing valt uiteen in twee deelvragen: ‘Wat is een hemelburger’? en ‘Wat verstaan we onder de eindtijd?’  Wat is een hemelburger?  Om een goed beeld te krijgen van een hemelburger geef ik u eerst twee voorbeelden. De eerste gaat over Wouter (26 jaar). Wouter is een verstandelijk beperkte jongen. Vroeger zou men hem een ‘ongelukkige’ hebben genoemd. Maar Wouter was verre van ongelukkig. Sterker nog, hij kende het grootste geluk wat iemand op deze aarde kan kennen. Wouter was een hemelburger. De ouderling die hem aangepaste catechese gaf, vertelde hoe Wouter op een keer niet naar binnen wilde komen voor de les. Hij stond gebiologeerd naar de strakblauwe lucht te staren. In zijn ogen stonden de tranen. ‘Wat is er Wouter?, vroeg de ouderling. ‘Jezus k

Lezen: Openbaring 1:9-20 en 3:14-22 De vorige Romeinenkringavond hebben we samen nagedacht over de geestelijke wapenuitrusting. We werden opgeroepen om de staande te blijven en ons achter het schild van het geloof te verschansen. Als we dat doen zijn we veilig voor de aanvallen van de boze. Want één ding staat vast; het ware christenleven kenmerkt zich door strijd tegen de zonde, het vlees en de duivel.  Ook de apostel Johannes was erachter gekomen dat we de macht van de duivel niet moeten onderschatten. Door christenvervolging was hij verbannen naar het eiland Patmos. En daar zat de oude apostel dan. Ver weg van zijn gemeente, de meesten van zijn medeapostelen gedood en zijn geliefde Zaligmaker opgevaren naar de hemel. Was hij uitgerangeerd? Kon hij nog wel wat betekenen voor de christelijke gemeenten? Was de Heere hem vergeten? Nee! Er staat zo ontroerend in Openbaring 1:10: En ik was in den geest op den dag des Heeren; en ik hoorde achter mij een grote stem, als van een

Lezen: Efeze 6:10-20  Tijdens deze Romeinenkringavond willen wij een gedeelte uit Efeze 6 behandelen. Deze brief is geschreven door de apostel Paulus aan de gemeente van Efeze. De eerste lezers van deze brief kwamen samen in een aantal kleine huisgemeenten. De apostel schrijft deze brief terwijl hij door de Romeinen gevangen wordt gehouden. Echter, de christenen uit Efeze mogen niet ontmoedigd raken door zijn gevangenschap. De dappere apostel geeft de moed niet op en dat mogen de christenen in Efeze ook niet doen. Temeer omdat er veel gevaarlijkere vijanden op de loer liggen! De brief is dus aan de ene kant een bemoediging en aan de andere kant een waarschuwing. In Efeze 3:18-19 geeft hij zijn wens voor de gemeente: Opdat gij ten volle kondet begrijpen met al de heiligen, welke de breedte, en lengte, en diepte, en hoogte zij, En bekennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot al de volheid Gods.  Gelijk maar een vraag aan ons allema

Lezen: Hebreeën 12:1-5 en 18-29 Het is hartje zomer 1833 als er een klein schip een haven van Jamaica binnenzeilt. Al snel na het uitladen van het schip spoedt een bediende zich naar de plantages. Er is groot nieuws uit Engeland. Alle slaven worden bijeen geroepen. Hoor, daar klinkt het: ‘Jullie zijn niet langer eigendom van een mens, jullie zijn vrij om te gaan en te staan waar jullie willen!’ Wat een nieuws! Wat een blijde boodschap. Eindelijk vrij! Bevrijdt uit de mensonterende slavernij. Maar weet je wat nu zo apart is? De volgende dag, om vijf uur, waren de slaven gewoon weer aan het werk gegaan in de plantages(!) Ze konden het nieuws van hun bevrijding geen plek geven en grepen terug op oude vertrouwde patronen.  Iets soortgelijks was er ook aan de hand met de eerste lezers van de Hebreeënbrief. Het nieuws van de Zoon van God had hen bereikt en er was een gemeente ontstaan. En wat waren ze blij geweest! Nu zou alles goedkomen! Blij vertelden ze het Evangelie aan wie het

Stel je het volgende eens voor: Je bent op vakantie in Zwitserland. Op een dag besluit je een lange wandeltocht te gaan maken. Maar, omdat je de omgeving niet goed kent besluit je een gids in te huren. En deze gids neemt je mee op een prachtige wandeltocht. Langs diepe ravijnen en hoge bergtoppen. Schitterend! Je kijkt je ogen uit! Tot je op een gegeven moment bij een tweesprong komt. ‘Zullen we hier naar links gaan?’ vraag je. ‘Nee, dat kan echt niet. Als je hier linksaf gaat, kom je te wandelen naast een diep ravijn. Levensgevaarlijk, want de weg is daar onbegaanbaar.’ Net als je besluit om met de gids mee te gaan hoor je: ‘Psst! Kom eens hier!’ Je kijkt om je heen en ziet uit de schaduw van de berg iemand tevoorschijn komen. ‘Ik ben ook een berggids. Jouw berggids bedriegt je. Als je hier naar links gaat zul je het mooiste vergezicht zien van Zwitserland!’ En zonder dat je je bedenkt volg je die tweede gids. Al snel wordt de weg onbegaanbaar. Je kijkt om je heen, maar die vreemde gi