Romeinenkring 2013, avond 2
Lezen: Openbaring 1:9-20 en 3:14-22 De vorige Romeinenkringavond hebben we samen nagedacht over de geestelijke wapenuitrusting. We werden opgeroepen om de staande te blijven en ons achter het schild van het geloof te verschansen. Als we dat doen zijn we veilig voor de aanvallen van de boze. Want één ding staat vast; het ware christenleven kenmerkt zich door strijd tegen de zonde, het vlees en de duivel. Ook de apostel Johannes was erachter gekomen dat we de macht van de duivel niet moeten onderschatten. Door christenvervolging was hij verbannen naar het eiland Patmos. En daar zat de oude apostel dan. Ver weg van zijn gemeente, de meesten van zijn medeapostelen gedood en zijn geliefde Zaligmaker opgevaren naar de hemel. Was hij uitgerangeerd? Kon hij nog wel wat betekenen voor de christelijke gemeenten? Was de Heere hem vergeten? Nee! Er staat zo ontroerend in Openbaring 1:10: En ik was in den geest op den dag des Heeren; en ik hoorde achter mij een grote stem, als van een