Lectori Salutem

Ontheemde, asielzoeker of vluchteling. Eigenlijk doet het er niet zoveel toe hoe we ze noemen. Ze zijn er, om voorlopig niet meer terug te gaan. Regeringen zijn er mee belast en verslaggevers zijn er druk mee. Ook stelt het de kerk voor een belangrijke vraag: Zijn deze vluchtelingen een gelegenheid of geeft het slechts verlegenheid? Vluchteling anno nu Mattheüs 26:6 laat niets aan duidelijkheid te wensen over: “En gij zult horen van oorlogen, en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet.” De gevolgen van deze oorlogen ondervindt het contemporaine Europa als nooit tevoren. Uit het rapport “Gedwongen verplaatsing” van de VN-vluchtelingenorganisatie blijkt dat maar liefst 59,5 miljoen mensen op de vlucht zijn(!). Gedwongen en dus niet vrijwillige verplaatsing. Maar al te gemakkelijk vervallen we in de discussie of al die vluchtelingen wel om de juiste redenen vluchten. Het antwoord op deze vraag is: nee

Door: P.M. van As De Viervoudige Staat: de staat der rechtheid, hoofdstuk 1, onderdeel 1 en 2 Hartelijk welkom op deze derde kringavond van de Bostonkring! Deze kringavond zullen we een begin maken met de tweede staat, namelijk: de staat van de natuur of de algehele verdorvenheid. De vorige kringavond hebben we stilgestaan bij de eerste staat, de oorspronkelijke rechtvaardigheid en geluk van de mens. Volgens Boston een 'lieflijk en gelukkig schepsel’. De tweede staat bestaat uit een drietal hoofdgedachten namelijk:  1. De zondigheid van de natuurstaat van de mens; 2. De ellende van de natuurstaat van de mens; 3. Het totale onvermogen van de mens om zichzelf te herstellen;  Deze drie hoofdgedachten vallen weer uiteen in een aantal nadere aandachtspunten. Vanavond vraagt onze aandacht hoofdgedachte 1: De zondigheid van de natuurstaat van de mens. Hoofdgedachte 2 en 3 zullen op de vierde Bostonkringavond behandeld worden. De eerste hoofdgedac

Lezen: Openbaring 20:11-15 In gedachten zien we een oude man wandelen langs de zee. Het is de apostel Johannes. Op achtentachtig jarige leeftijd is deze oude dienstknecht verbannen naar het eiland Patmos. Als één van de weinigen is hij nog over. Petrus is gekruisigd, Paulus onthoofd en zijn lieve Zaligmaker is opgevaren naar de hemel. De apostel van de liefde lijkt uitgerangeerd. Wat heeft het allemaal nog voor zin? Wat moet er worden van zijn geliefde gemeente nu hij gevangen zit op dit eiland? Ongetwijfeld heeft de trouwe apostel veel terug gedacht aan het verleden. Toen hij mocht zitten aan de voeten van de Heere Jezus. Hoe hij mocht ervaren dat ook zijn zonden hem waren vergeven en dat alleen uit genade. Wat had hij een innerlijk vermaak gehad toen hij anderen mocht vertellen over Jezus als de Weg, de Waarheid en het Leven. En nu zit hij hier. Alleen? Nee, toch niet! Een christen kan niet alleen zijn! Ze kunnen zich wel eenzaam voelen, maar nooit alleen! Misschien heeft Johann