ManVandaag: Jozua, afl. 8
De doortocht van het volk Israël door de Jordaan blijft niet onopgemerkt. Al snel bereikt het nieuws de koningen van de Amorieten en Kanaänieten. Hun moed verdwijnt als sneeuw voor de zon. Dan komt er een opmerkelijk bevel van de HEERE. De Israëlische mannen mogen niet tot de aanval overgaan, maar moeten eerst besneden worden.
Wat is het verband?
Twee steenhopen
Lees Jozua 5:1-12
Nadat het volk Israël door de Jordaan getrokken is, zijn ze een natie met een eigen land geworden. De wonderlijke leiding van God mag niet vergeten worden. Daarom moet uit iedere stam een man gekozen worden die een steen door de Jordaan tilt. Deze twaalf stenen worden in Gilgal neergelegd als een stille getuige van Gods trouw en macht. Naast dit monument van Gods goedheid richt Jozua nog een andere steenhoop op. Deze stenen, die midden in de Jordaan gelegd worden, wijzen heen naar Christus. Naar de meerdere Jozua Die al de Zijnen eens veilig door de doodsjordaan zal thuisbrengen.
TOEPASSING – De steenhoop midden in de Jordaan wijst heen naar Christus. In Christus zijn al Gods beloften ja en amen. Welke troost ligt hierin voor mensen die zelfs op hun gerechtigheden de dood hebben leren schrijven?
Wat staat er?
Besnijdenis
Nadat de Israëlieten door de Jordaan zijn getrokken, komen ze aan in Gilgal. Dit was een vlakte tussen Jericho en de Jordaan. Hier kon het volk geen dekking zoeken voor aanvallen met pijl en boog en strijdwagens. Maar in plaats van snel door te marcheren richting Jericho, geeft de HEERE een opmerkelijk bevel aan Jozua. De mannen van het volk moeten eerst besneden worden. De besnijdenis herinnerde aan de belofte aan Abraham en wees ook op de noodzaak van de wedergeboorte (Deut. 10:16, Jer. 4:4). De reden dat de mannen besneden moesten worden, was omdat hun ouders dit niet gedaan hadden. Dit was een vreselijke zonde waar de doodstraf op stond (Gen. 17:14). Toch maakte de HEERE een nieuw begin met het volk. Hierdoor werd hun schande afgewend. Na de besnijdenis vierde het volk het pascha. Deze maaltijd herinnerde het volk aan Wie hen uit Egypte had bevrijd. Dit gaf hen moed, omdat Diezelfde God ook machtig was om hen Kanaän in bezit te geven.
TOEPASSING – Voordat de Israëlieten aan de strijd konden beginnen moest de voorhuid besneden worden. In de Bijbel wordt de bekering ook wel een besnijdenis van het hart genoemd (Rom. 2:29). Welke lijn ligt hier met het opnemen van de geestelijke wapenrusting in de strijd tegen de boze?
Wat betekent dit?
Wedergeboorte
De generatie die door de HEERE uit Egypte was bevrijd was besneden. Maar in plaats van op de belofte van de Heere te vertrouwen dat Hij hun Kanaän zou geven, kwamen ze in opstand tegen God. Daarom werden zij gestraft en mochten ze Kanaän niet in. Alsof hun ongeloof niet erg genoeg was, vermeerderde zij hun schuld door hun kinderen het teken van het verbond te onthouden. Ouders zijn verplicht hun kinderen het teken van het verbond te geven en hen voor te leven in de dienst des Heeren. Deze woestijngeneratie had hierin vreselijk gefaald. Dit gedeelte uit Gods Woord laat zien dat een godsdienst die alleen bestaat uit uiterlijke zaken voor de Heere niet kan bestaan. De doop, het lidmaatschap van de kerk en het leven naar Gods geboden is goed, maar het is niet genoeg. Het is nodig om wederom geboren te worden (Joh. 3:3). Verder leert dit gedeelte dat God de Zijnen beschermt. De tweede generatie Israëlieten lag in Gilgal. Vanuit militair oogpunt, een strategisch gevaarlijke plek. Bovendien waren ze verzwakt door de besnijdenis en gaven ze de vijand de gelegenheid om de legers paraat te maken voor een aanval. Toch keken de Israëlieten niet naar wat voor ogen was, maar stelde zij hun vertrouwen op God. En Hij deed hen niet beschaamd staan.
TOEPASSING – Toen het volk Israël het beloofde land binnentrok, stopte het manna uit de hemel. Bidt u mee dat de joden hét levende Brood zullen omhelzen? (Joh. 6:31-32)
